ADAM ZAGAJEWSKI, Wiersze
ADAM ZAGAJEWSKI
Powołanie Mateusza (San Luigi dei Francesi)
Pamięci W. S.
– Spójrz na jego rękę, na dłoń, jak dłoń pianisty
– Ale przecież ten stary nic nie może widzieć
– Jeszcze czego, płacić w kościele
– Mamo, boli mnie głowa
– Ciemne tło, figury ludzkie mocno zindywidualizowane
– Bardzo proszę trochę ciszej, nie można się skupić
– Te monety na stole, ciekawe ile są warte
– Chyba są srebrne, tak, na pewno, z domieszką czegoś
– Boże, jakie to piękne
– Który to jest właściwie Mateusz, ten młody czy ten stary?
– Mało co nas nie okradli dzisiaj w metrze
– Zobacz, tam jest krzyż na oknie
– Znowu zgasło
– A z lewej strony taka czarna ściana, jakby koniec świata
– Masz jeszcze euro albo pięćdziesiąt centów?
– Na pewno nie ten młody
– Niedługo będą zamykali, pospiesz się
– Ciekaw jestem, na ile ubezpieczyli te obrazy
– Jezus jest w cieniu a jednak jego twarz jest jasna
– Ja już idę, poczekam na zewnątrz
– Dlaczego nikt tego nie pilnuje?
– Oni żyją w półmroku i nagle przychodzi światło
ADAM ZAGAJEWSKI
ADAM ZAGAJEWSKI, ur. 1945 we Lwowie. Poeta, prozaik, eseista. Przedstawiciel pokolenia Nowej Fali. Autor kilkunastu tomów poezji i szkiców. W 2004 otrzymał Neustadt International Prize for Literature. Odznaczony m.in. Orderem Legii Honorowej, 2016 i Literacką Nagrodą Księżniczki Asturii, 2017. Ostatnio wydał zbiór szkiców Substancja nieuporządkowana (Znak, 2019) i tom wierszy Prawdziwe życie (a5, 2019).
Zobacz także
