KATARZYNA ZECHENTER, Wiersze
15 lipca 2019
Matka umiera
jest noc
moja matka śpi
zasypiam ze zmęczenia
matka budzi się i krzyczy
„Ne rezati” czy coś takiego
budzę się i ja
biegnę do ciemnego pokoju
a ona tam taka stara, przerażona i
chora
wymęczona szpitalem, chemią i ciągłym bólem
i tym, że umiera z głodu
bo jeść już nie może
sześćdziesiąt lat po
znów boi się po ukraińsku
jak wtedy
wiec zapisuję ten strach sprzed lat
strach który skrzętnie chowała
przez pół wieku
pamiętam kiedy nie chciała
poznać mojej znajomej,
przecież jej rodzice byli Ukraińcami – to ich córka,
ty niczego nie rozumiesz
więc nie podała jej ręki
odwróciła się, odeszła
nic wtedy nie powiedziała
w żadnym języku
a ja się wstydziłam po angielsku
niczego nie rozumiejąc
Kraków-Londyn
Ojciec umiera
nawet nie jest tak źle
lekarz, miły Syryjczyk
przychodzi co kilka dni
jak to w hospicjum domowym
jesień jest piękna
jeszcze miesiąc temu siedział na balkonie
patrzył na kwiaty
u nas wtedy tyle ptaków
a dzisiaj ten szkielet z siwą grzywą
leży na łóżku
wysuwa rękę przed siebie
dotyka powietrza bo nie wie co widzi
opium działa
naprawdę skutecznie
tak jak obiecywał miły pan doktór
swoim śmiesznym akcentem
nie może spać
i cichutko mnie prosi żebym
położyła mu poduszkę na głowie
i po prostu przycisnęła
a potem poszła spać
zamiast go pilnować
co za absurd tak czekać na oczywistość
mówi, że już nie ma siły
żeby samemu podnieść poduszkę
i że muszę się nim zajmować cały czas
zamiast żyć
udaję, że nie rozumiem,
powtórzymy to sobie zresztą
i jutro i pojutrze
a może nawet w przyszłym tygodniu
zanim umrze z wysiłku
żeby wreszcie umrzeć
Kraków-Londyn
KATARZYNA ZECHENTER
KATARZYNA ZECHENTER urodziła się w Krakowie, ukończyła studia filologiczne na UJ. Zadebiutowała w „Tygodniu Powszechnym” wierszem, który się nie ukazał – zastąpiony adnotacją: ocenzurowano „zgodnie z ustawą o stanie wojennym”. Wyjechała na studia doktoranckie do USA, obecnie wykłada literaturę i kulturę na University College London, w Wyższej Szkole Studiów Slawistycznych (UCL SSEES). Ogłosiła monografię o T. Konwickim (History and Politics in Tadeusz Konwicki’s Fiction, 2007), Bilingual and Bicultural, London, New York 2017). Tworzy wiersze po polsku i po angielsku. Publikowała je m.in. w „Zeszytach Literackich” 35, 49, 59, 66, 143, „Kulturze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Przekroju” oraz w czasopismach amerykańskich i indyjskich. Jej pierwszy tomik, W cieniu drzewa ukazał się w Krakowie (Austeria, 2011); w druku kolejny Tam i tutaj.
Wiersze pochodzą z przygotowywanego tomu Tam i tutaj.