EUGENIUSZ TKACZYSZYN‑DYCKI

EUGENIUSZ TKACZYSZYN‑DYCKI ur. 1962 w Przemyskiem (Wólka Krowicka koło Lubaczowa). Opublikował m.in. Nenia i inne wiersze (Lublin 1990), Liber mortuorum (Lublin 1997), Kamień pełen pokarmu (Izabelin 1999, wyd. słoweńskie 2005), Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania (Legnica 2000, 2003), Dzieje rodzin polskich (Warszawa 2005, wyd. austriackie 2012), Piosenkę o zależnościach i uzależnieniach (Wrocław 2008, 2009, Stronie Śląskie 2018, wyd. czeskie 2018), Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem (Wrocław 2009, wyd. serbskie 2018), Podaj dalej (Poznań 2012), Kochankę Norwida (Wrocław 2014),  Nie dam ci siebie w żadnej postaci (Kraków 2016) oraz Dwie główne rzeki (Poznań 2019). Laureat m.in. Nagrody Literackiej Gdynia (2006, 2009), Nagrody Literackiej Nike (2009), a także Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za tom Imię i znamię z 2011 roku.