KAROL IRZYKOWSKI

KAROL IRZYKOWSKI ur. 1873, zm. 1944. Krytyk, pisarz, publicysta, tłumacz. Autor powieści psychologicznej Pałuba (1903), książek Walka o treść (1929), Bieniaminek. Rzecz o Boyu-Żeleńskim (1933), Słoń wśród porcelany (1934). Z S. Baczyńskim i J. N. Millerem redagował miesięcznik „Europa” (1929–30). W czasie okupacji w Warszawie, uczył stenografii polskiej i niemieckiej w Szkole Handlowej. Brał aktywny udział  w konspiracyjnym życiu literackim. W 1944 ukończył książkę Mosty (spłonęła niemal w całości w powstaniu, ocalałe fragmenty wydano w 1947). Ranny pod koniec powstania warszawskiego, po pobytach w prowizorycznych szpitalach zmarł 2 XI 1944 w Żyrardowie, gdzie pochowano go na miejscowym cmentarzu (w 1981 prochy pisarza przeniesiono do Krakowa na Cmentarz Rakowicki).