TOMASZ ŁUBIEŃSKI
14 lipca 2020
Tomasz Łubieński w wieku lat 20 w Fontainebleau
Wiersz
Moja Marsylianka
Francjo o wschodzie słońca w deszczowej zieleni
pociąg wielkiej prędkości pędzi na południe
uciekają migając wstecz poranne światła
znaki nowego życia albo nocnej śmierci
niebiesko biało czerwona ojczyzno
nie nabyłem do ciebie żadnych praw cywilnych
a przecież mogłem zginąć w Alpach Delfinatu
dosyć było poluźnić uporczywy chwyt
żeby przekoziołkować po urwistym zboczu
co też ja mówię wystarczyło kiedyś
poślizgnąć się niechcący na stacji Limoges
zagapiony na umór w dworcową secesję
chlubę tej słodkiej pasterskiej prowincji
znanej też z porcelany ale bez przesady
stąd tylko parę godzin do miasta Paryża
tam podczas dzikiej burdy w knajpie u Moryca
tracę może ostatnią szansę na pośmiertne
obywatelstwo dwunastej dzielnicy
za sprawą kufla piwa lub róży w doniczce
celowanych z balkonu prosto w moją skroń
niestety wykonałem niepotrzebny unik
a miałbym sygnał metra we krwi na pamiątkę
w kieszeni bilet jednoprzejazdowy
ważny do końca świata na wszelki wypadek
do metra trójkolorowej stolicy
do mojej niebieskiej białej i czerwonej Francji
TOMASZ ŁUBIEŃSKI
Tomasz Łubieński. Urodził się w 1938 w Warszawie. Ukończył Liceum TPD 1 im. Limanowskiego. Studiował historię, potem polonistykę, którą ukończył w 1960 roku. Eseista, dramaturg, prozaik, publicysta i tłumacz, wieloletni redaktor naczelny „Nowych Książek”, członek PEN Clubu. Opublikował m.in.: „Bić się czy nie bić”, „Czerwonobiały”, „Bohaterowie naszych czasów”, „Ani tryumf, ani zgon”, „Wszystko w rodzinie”, „Zaczęło się we wrześniu”, „Turnus”, „Molier nasz współczesny”, „Wojna według Karskiego”. Jego dramaty znalazły się w repertuarze m.in.: Starego Teatru w Krakowie, Teatru Polskiego we Wrocławiu i Teatru Narodowego.